Preparation untuk Ke Langkawi

Salam my frenssss

Okey jom berblog lagi…

Semenjak hubby nisah balik dr Langkawi  on 27hb. April, 2011 ari tu, nisah langsung xde mase nk jenguk FB atau menulis di laman Blog ni.. terlalu byk cerita yg nak nisah kongsikan bersama anda, tapi mase plak mmg sangat2 tak cukup & xde mase pon nk duk dpn lappy ni.. setelah sampai ke langkawi baru la ade mase sket tau…

So nisah nak cite pasal yg nisah nk pindah…

Untuk hari2 terakhir nisah berada di Manjung Perak ni, nisah menghabiskan sisa2 packing2 brg ke dalam kotak… dan semestinya umah pon macm tongkang pecah tau…

Ni nisah ade attch gmbar umah kami yg x segupe umah dah…

 separuh packing

opsss ade ag yg x packing...

Sane sini penuh gan kotak..

Ape yg nisah arapkan supaya brg2 ni nanti bile dah sampai ke langkawi, takkan ade yg pecah atau retak…

Tapi ntah mcmana sebuah pinggan kesayangan nisah telah pun pecah yang mane belum pon sempat smpai langkawi tau, br je naik ke lori pon dh pecah… atoiii mcmana dgn brg2 yg lain ni??? Resah jugak atii di buatnya…

Tapi dlm sebok nisah nak berpindah ke langkawi dan bakal meninggalkan bumi perak ni, sempat jugak nisah ukir kenangan bersama Ibu mertua nisah yang mane beliau telah di masukkan ke hospital di sebabkan BP beliau naik 208/133, uisshhhh dahsyatnya.. dan memandangkan nisah la menantu sulung dlm kuage tu (walaopun dlm kuarga sendiri anak bongsu, lari banyak tuuuuu) dan menantu yang paling dekat dengan  beliau, nisah pon dengan volunteernye iingin menjaga beliau dalam wad tu, Alhamdulillah detik2 terakhir kami bersama dapat kami isikan dengan solat berjemaah, bersembang suke dan duke, berkongsi airmata bersama.. uhhh time tu sangat seedey, trsa plak yg nisah sayang kat die.. walaopun kami berdua bukanlah menantu & mertua yg sempurna yg terlalu byk memendam perasaan dgn setiap karenah masing2 namun kami mempunyai satu menda yang same, iaitu wajah kami.. hehehhe ramai yg mengatakan kami ni anak beranak, mereka x pecaya kami ni mertua dan menantu namun yg membezakan kami adalah skin tone je ye… my mertua berkulit cerah, dan nisah.. hehehhe berkulit gelap sket…  

sepanjang mase kami bersama dalam wad tu, hanya kate2 semangat yg mampu kami bualkan .. ia bukan mudah untuk seorang ibu melepaskan anak ke tempat yang jauh, memandangkan anak yg kedue dah pon ke n9, anak ke tiga ke Ipoh, skarang ni plak ank yg sulung plak ke langkawi.. sebagai seorang ibu, hati mane yg sanggup, namun kerelaan & restu perlulah jua ia lepaskan.. ape lagi yang bole di kata oleh seorang ibu andai kata nekad telah di keluarkan oleh sang anak??? Semoga anak ini tidak lupe akan ibunya….

Dannnnn

Cerita masih ade….

Hehehhehehe nanti nisah sambung ag ye… J